1980 darbesiyle birlikte acımasız sömürü çarkı için alınan, 30 senedir açlığı, işsizliği, çaresizliği katmerleştirilen, sindirilen milyonlarca yoksulunn yaşadığı Türkiye gibi bir ülkede, bu sorunları dile getirmeyi “sosyalist” diye geçinen birisinin “sıradan popülist partiye değişmek” diye nitelendirmesine ne demeli?..
Sovyetlerin dağılmasıyla birlikte burjuvazinin, neo-liberal ekonomi-politikalara ve acımasız sömürüye karşı çıkanları “popülistlikle” suçladığını göz önüne aldığımızda “popülistliği” diline dolayan Evrensel gazetesinin “başyazarının” yıllardır izlediği ve ısrarla sürdürdüğü reformist çizginin, onu ve bu çizgiyi izleyenleri nereye sürüklediğini ibretle seyretmek insana istemese de “acı veriyor”.
30 senelik süreç sonucunda, nüfusunun yüzde 17’sinin aç olduğu itiraf edilen , “hiç bir çocuk aç olarak yatağa gitmeyecek” sloganını gündeme getiren, kimisi 20 milyon, kimisi 10 milyon dediği işçilerden ancak 500 bininin (bilemedin 700 bin) sendikalı olabildiği, geriye kalanların 12 saat, hatta 15 saat ve adeta karın tokluğuna çalıştırılan , üniversiteleri bitirenlerin yüzde 40’ının işsiz olduğu söylenen bir ülkede, bu ve buna benzer gerçeklerin dile getirilmesini neo-liberal politikacılar gibi “popülistlik” olarak tanımlayıp ve bunlardan daha önemli “demokrasi sorunları var” diyerek, acımasız sömürünün (istismar amacıyla dahi olsa), dile getirilmesinden rahatsız olanların tavrını; nasıl izah etmek gerektiği bir soru olarak karşımıza çıkıyor!..
“Ne var ki Kılıçdaroğlu bu konuşmasında; Kürt sorunu, laisizm sorunu, demokratik bir Anayasa talebi, Ergenekon Davası ve özgürlükler sorunu’ gibi, Türkiye’nin en önemli (a.ç.y) ve herkesin tavır almasının zorunlu olduğu başlıca sorunlar konusunda Baykal çizgisini eleştirilmediği gibi, ondan daha geri bir çizgiye çekileceğinin işaretlerini verdi” (24/5/2010 sayılı Evrensel gazetesinden İ.Ç’nin yazısından). Bu ifadeler, 30 senedir “demokrasi ve bağımsızlık” adına işçi ve emekçileri gerçek sosyal kurtuluş mücadelesinden alıkoyan ve onları burjuvalar arasın çatışmaların aleti yapan, sözde en önemli sorunların gündemden düşmesinin rahatsızlığının dile getirilmesinden başka bir amaç taşımıyor.
Kılıçdaroğlu, Türkiye’nin önemli sorunlarının, “başyazarın” öne sürüdüğü sözde demokrasi sorunlarını değil, açlığı, çaresizliği, işsizliğin olduğunu dile getirdiği için, kapitalizmin sömürüsü ve ekonomik krizlerin altında ezilen milyonlarca insanımızın karşısına, Ecevit gibi sahte bir umut olarak çıkıyor ve bir coşku yaratıyor.
Kılıçoğlu’nun bu tavrı karşında “Evet, kapitalist sömürünün yarattığı dile getirdiğin sorunlar Türkiye’nin gerçekleri ama sen kapitalizmin ortaya çıkardığı açlığı, işsizliği yoksulluğu yine kapitalizm koşullarında çözülebileceğini öne sürerek yoksulları, çaresizleri, işsizleri kandırıyorsun. Ve de kapitalizm tasfiye edilmeden, sosyalist sisteme geçilmeden ortaya getirdiğin sorunların hiç biri yok olmaz” demek gerekirken, bunu yerine “Hayır Türkiye’nin önemli sorunları yukarda sıralananlardır” diye hareket edilbiliyor. Yıllardır “Türkiye’nin en önemli sorunları demokrasi ve bağımsızlıktır” laflarıyla, kapitalizme karşı mücadele engelleniyor ve sosyalizmin tek kurtuluş yolu olduğu göz ardı ediliyor. Şimdiye kadar “Türkiye’nin en önemli sorunları” adına siyasi mücadelenin gündemine getirilenlerin tümü burjuvalar arası çelişkinin ortaya çıkardığı sorunlardır.
Türkiye’de sınıf mücadelesinde kımıldamaların ortaya çıkması sonucu, Kürt ulusal hareketinin gerçek önderlerinin dahi “Kürt halkının ulusal sorunun çözümü Türkiye devrimine ve anti-kapitalist mücadeleye bağlıdır” dedikleri ve kendilerinin “Türkiye devrimci hareketinin bir parçası olarak doğduklarını” dile getirdiği dönemde Evrensel yazarı, Kürt burjuva çevreleri gibi, Kürt halkının ulusal sorununun emperyalist-kapitalist sistem içinde sözde çözümü adına çaba harcamaya devam ediyor.
Kapitalizmin ekonomik krizi, “Kapitalizmin sonu mu geldi?” sorusunu gündeme getirdiği dönemde, yalnızca neo- liberalist politikaları hedef almayı akılarına getirenler, kapitalizmin savunma içgüdüsüyle hareket etmekten başka bir şey yapmıyorlar demektir.
Evrensel gazetesi, AKP’nin gündeme getirdiği anayasa değişiklerine karşı sözde radikal bir çıkışla “demokratik anayasa” talebini öne sürerek halkın çıkarı doğrultusunda hareket ettiği izlenimini vermeye çalışıyor. Oysa burjuva devletini savunuyor. Çünkü anayasalar burjuva devlet biçiminin hukuk ifadesinden başka bir şey değildir. En önemlisi, kitlelerin mücadelesi sonuç olarak elde edilen demokratik, sosyal ve ekonomik hakların burjuvazi tarafından, istememesine rağmen, zorunlu olarak yasalaştırılmasının dışında, hiç bir demokratik hakkın salt yasalar değişikliklerle elde edildiğine sınıf mücadelesi şahit olmadı. Ve de mücadelenin dışında, burjuvazinin yasalarıyla gerçek anlamda hak elde edildiğine dair tek bir örnek dahi gösterilemez.
En demokratik burjuva devleti dahi emeği gaspını gerçekleştirmekle yükümlü bir terör örgütüdür. Militarist ve bürokrat devletin salt anayasa değişiklikleriyle demokratlaşacağını ve “halkın çıkarına tekabül eden hakların var olabileceğini” öne sürmek; gerçek anlamda burjuva devletinin niteliğini göz ardı etmekten, azınlığın, çoğunluk üzerindeki diktatörlüğü olduğunun inkârından başka bir şeye yaramaz. Kılıçdaroğlu, böylesine bir “demokratik talebi” gündeme getirmediği, açlığı, yoksulluğu gündeme getirdiği için “popülist” olup çıkıyor! Emperyalist-kapitalist sistem içinde ve kapitalist sömürünün ortadan kalkmasının dışında Kürt halkının ulusal sorununu çözmek isteyen Kürt burjuvaları da, Kılıçdaroğlu’nun Türkiye’nin gerçeklerini dile getirmesinden rahatsız olduklarını hemen belli ettiler. Sözde, onun Kürt ulusal sorununu dile getirmemesinden şikayetçiler! Çünkü şimdiye kadar izledikleri politikalarla, Türkiye’de kapitalist sömürünün olmadığı intibasını vererek hareket ediyorlardı.
Kapitalizm ortadan kalkmadan ve sosyalist iktidar için mücadele edilmeden, Kürt halkının ulusal sorununun çözülemeyeceğini göz ardı eden politikaları egemen kılmışlardır. Ve de sosyalizme küfür ederek, kapitalizmin gerçekleri sosyalizm kaçınılmazlığını zorunlu hale getirdiğini gizlemeğe çalışarak. Bunun için “Kürt halkının maddi çıkarlar sağlayarak onun ulusal sorununun çözümünden uzaklaştırmasın” diyebiliyorlar.
Oysa kapitalizmin yarattığı acımasız sömürüye karşı mücadele etmeden, sermayenin egemenliğine son vermeden, Kürt halkının ulusal sorunu çözülemez. Kılıçdaroğlu’nun öne sürdüğü politikaya karşı, kapitalist sömürünün yarattığı yoksulluğun açlığın işsizliğin (şimdiye kadar yapıldığı gibi) üstünü örterek değil; tam tersine sömürü ortadan kalkmadan, kapitalizm yıkılmadan Kürt halkının ezilen ulus mensubu olmaktan çıkmayacağını gündeme getirmek gerekir. Ama bunun yerine, kapitalist sömürünün yarattıkları sorunlar tekrar ortaya getiriliyor ve kapitalizm koşullarında ulusal sorunun sözde çözümü gündemden kalkacak” telaşıyla Kılıçdaroğlu’na saldırmanın bir manası yoktur. Kürt burjuvazisinin şimdiye kadar izlediği, kapitalizm koşullarında ulusal sorunun çözümü çıkmazdır. Tabii ki kapitalizmin yarattığı sorunları ortaya seren Kılıçdaroğlu, bu sorunları kapitalizm koşullarında sözde çözüm önerileriyle halk kitlelerini kandırmaya, çözümsüzlük içinde kalmalarını sağlamaya çalışıyor.
Sanki Kılıçdaroğlu’nun ve “yeni CHP”nin, kapitalizmin yarattığı sorunları gerçekten çözümün istiyorlarmış gibi ifadelerle,”Bunlarla, Kürtleri kandıramasın” demek kapitalizmden yana olmanın itirafından başka anlama gelmez. Tüm bu siyasi tavırlar, Kılıçdaroğlu’nun izleyeceği politik taktiklere ve politikalara yönelik değil, onun kapitalizm yaratığı gerçeklerin su yüzüne çıkarmasından duyulan rahatsızlıkların dile getirilmesidir.
yyildirim1918@hotmail.com
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yazı Arşivi
- EMEP’in Sendikal Görüşlerinin Eleştirisi
- Güney Afrika ve Tüm Afrika Gerçeği
- Kılıçdaroğlu Rüzgarı
- Kürt Halkının Ulusal Sorununun Çözümünün İki Alternatifi
- İsa Gözüaçtı'ya Cevap
- Erdal Eren
- Almanya'daki Seçimler ve Göstergeleri
- 12 Eylül Faşist Darbesinin Gerçek Nedenleri
- "Kürt Açılımının" Gerçek Yüzü
- Almanya'daki Seçimler ve Göstergeleri
- TÜRKİYE SOSYALİST HAREKETİNİN BUGÜNKÜ DURUMUNUN NEDENLERİ-- II. BÖLÜM
- TÜRKİYE SOSYALİST HAREKETİNİN BUGÜNKÜ DURUMUNUN NEDENLERİ
- HONDURAS DENEYİMİ
- İRAN'DAKİ PROTESTOLAR VE BURJUVAZİNİN İKİYÜZLÜLÜĞÜ
- İ. SABRİ'NİN İNCİLERİ
- KOMÜNİSTLERİN BİRLİĞİ SORUNU
- BURJUVAZİNİN ÇIKMAZI
- KAPİTALİZMİN KRİZİ TEĞET Mİ GEÇİYOR
- KAPİTALİZMİN KRİZİNİN DEPREMİ
- KAPİTALİZMİN NİTELİĞİ
- 68 OLAYLARI
- DENİZLERİN MÜCADELESİNİN ÇARPITILMASI
- KAPİTALİZMİN SONU
- KEMALİSTLER İLE ŞERİATÇILAR ARASIDNAKİ BİTMEYEN "İKTİDAR"KAVGASI
- DEMOKRATİK DEVRİM-SOSYALİST DEVRİM İKİLEMİNDE KÜRT MİLLİ MESELESİ
- TAYYİP ERDOĞAN ALMANYA'NIN DA SİYASİ GÜNDEMİNİ BELİRLEDİ
- KADIN SORUNU
- KUZEY IRAK'A SALDIRININ AMACI
- HER ŞEYDEN ÖNCE
- 2007 TÜRKİYE SEÇİMLERİ
- TKP'NİN SÜRÜDEN AYRILMA ÇAĞRILARI
- TÜRKİYE'DEKİ SEÇİMLERDE İZLENEN TAKTİKLER
- KADİR YALÇIN'IN YANILGISI
- TÜRKİYE'DE MİLLİYETÇİLİK
- LATİN AMERİKA'DA ORTADOĞU'DA VE TÜRKİYE'DE SON GELİŞMELER
- ORTADOĞUDA EMPERYALİSTLER VE GERİCİLER ARASI SAVAŞ VE BARIŞ SORUNU
- AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİNDEKİ SON KONGRE SEÇİMLERİ VE SONUÇLARI
- SELAMLAR YOLDAŞIM K. YALÇIN
- ÜNİVERSİTELİ GENÇLİK VE SORUNLARI
- BLOLİVYA'DA SOSYALİZME DOĞRU YÜRÜYÜŞ
- "ANTİ-EMPERYALİZM, CEPHE VE TKP" BAŞLIKLI SÖZDE TKP ELEŞTİRİSİ YAZISINA CEVAP
- AYDIN ÇUBUKÇU "TÜRKİYE'NİN TARİHİ FIRSATI"NI KAÇIRMASINI İSTEMİYOR
- İRANLI BİR GRUP ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİNİN HUGO CHAVEZ'E MEKTUBU
- HİZBULLAH LİDERİ FARKLI MI
- KEMAL AKBULUT'U TANIMAK GEREKİRDİ
- İSRAİL'İN LÜBNAN'A SALDIRISI
- KÜRKÇÜ YALAN SÖYLÜYOR
- YÜCEL SARPDERE'NİN YAZISI ÜZERİNE
- YUGOSLAVYA GERÇEĞİ
- AVRPA KONSEYİNİN ANTİ-KOMÜNİST KARARI
- AB'NİN TARIMI ÇÖKERTECEĞİ GÖRÜŞLERİ
- TÜRKİYE'NİN AB'YE GİRİŞİ
- KARİKATÜR TEZGAHI
- AYDINLANMA
- EMPERYALİZMİN ALTERNATİFİ "ULUSAL KAPİTALİZM"
- IRAK KRİZİNİN GERÇEK NEDENLERİ
- S. ALAZ İSMİYLE TDKP'YE SAHİP ÇIKANA BİR KAÇ LAF
- AHMET CENGİZ'İN HABERMAS'IN GÖRÜŞLERİNİN ELEŞTİRİSİ ÜZERİNE
- AVNİ İLE İLGİLİ YAZI
- CSU ŞEFİ ERMUND STOİBER'İN BURJUVA MANEVRALARI
- IRAK'A ASKER GÖNDERME
- 12 Eylül Faşist Darbesinin Gerçek Nedenleri
- "Kürt Açılımının" Gerçek Yüzü
- Almanya'daki Seçimler ve Göstergeleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder